دكتر علي مطهري در نامه سرگشاده‌اي كه براي «تابناك» ارسال كرده، خطاب به علي كردان چنين نوشته است:

جناب آقاي كردان، وزير محترم كشور
با اهداي سلام

قبول داريد كه مسئله وزارت جنابعالي كشور را در موقعيت حساسي قرار داده است. رسيدن به اين نقطه ناشي از اشتباهي بود كه شما در جريان كسب رأي اعتماد از مجلس مرتكب شديد و به جاي آن‌كه صادقانه درباره مدارك تحصيلي دكترا و كارشناسي ارشد خود صحبت كنيد از معتبر بودن آنها دفاع كرديد يا دست‌كم سخن موافقان خود مبني بر معتبر بودن اين مدرك را تلقي به قبول نموديد، كاري كه شايد خيلي افراد ديگر نيز اگر در آن شرايط قرار مي‌گرفتند، از ترس از دست دادن مقام وزارت انجام مي‌دادند و بعد مي‌گفتند اساسا مدرك تحصيلي براي وزارت شرط نيست و اين كتمان، خطاي بزرگي نيست.

سخن در همين‌جاست كه اين كتمان خطاي بزرگي است و غيرقابل گذشت. اولا عدم صداقت را ثابت مي‌كند و ثانيا پرستش قدرت را، در حالي كه يك وزير در نظام جمهوري اسلامي اولا امين مردم است و ثانيا قدرت را براي خدمت به اسلام و ملت اسلام مي‌خواهد نه به عنوان يك معبود، و براي رسيدن به قدرت از هر وسيله‌اي استفاده نمي‌كند.

به هر حال مسئله به اينجا كشيده شده است و اي كاش كشيده نمي‌شد. بعد از آن‌كه جنابعالي از مجلس رأي اعتماد گرفتيد، اينجانب به برخي از دوستاني كه مسئله مدرك تحصيلي شما را پيگيري مي‌كردند گفتم، اين مسئله را رها كنيد، به هر حال ايشان قانونا وزير كشور هستند.

اما عده‌اي اين مسئله را دنبال كردند و منجر به قرائت گزارش كميسيون آموزش و تحقيقات در مجلس شد كه نشان مي‌داد كه هيچ‌يك از دو مدرك دكترا و كارشناسي ارشد شما معتبر نيست و همه مردم از اين امر آگاه شدند. اينجا بود كه ما وظيفه ديگري پيدا كرديم زيرا حجت بر ما تمام شده بود و بايد وجدان جامعه قانع مي‌شد. از همان ابتدا اين تز را مطرح كرديم كه در درجه اول استعفا، در درجه دوم عزل و در درجه سوم استيضاح صورت گيرد و مدتي به شما و دولت مهلت داديم بلكه راه اول و حداكثر راه دوم عملي شود، ولي گويا عزم دولت بر آن است كه ماجراي مشائي را تكرار و بر يك امر باطل، پافشاري كند و نمايندگان را مجبور به استيضاح نمايد.

اينجا تصميم‌گيرنده اصلي جنابعالي هستيد. توصيه مي‌كنم كه مستقل تصميم بگيريد و حتي به توصيه‌هاي رئيس‌جمهور محترم مبني بر ايستادگي و مقاومت اعتنا نكنيد، همچنان كه اگر آقاي مشائي به تصميم خود مبني بر عذرخواهي عمل مي‌كرد، مسئله سريعتر و بهتر حل مي‌شد.

اكنون وقت فداكاري براي انقلاب اسلامي است. هر كسي در اين انقلاب به گونه‌اي آزمايش شده و مي‌شود، آزمايش شما اينگونه تقدير شده است. در دوره دفاع مقدس نوجوانان و جوانان بسيجي براي باز شدن راه رزمندگان اسلام روي مين مي‌افتند، اكنون شما براي بازگشت اعتماد مردم به نظام اسلامي روي مين سياسي استعفا برويد حتي اگر خود را صادق مي‌دانيد و معتقديد كه خطايي مرتكب نشده‌ايد، زيرا به هر حال مسئله به اينجا منتهي شده و حل آن جز از اين طريق ممكن نيست. در اين صورت پيروز و شكست‌خورده معنا ندارد، همه ما پيروز خواهيم بود زيرا نظام جمهوري اسلامي پيروز شده است.

شما با استعفاي خود نه تنها پايين نمي‌آييد، بلكه نزد خداي تعالي و در نظر مردم بالا مي‌رويد و عزيز مي‌شويد. نمايندگان استيضاح‌كننده نيز بر آن نيستند كه شما را از هستي سياسي و اجتماعي ساقط كنند و هيچ‌گاه خدمات اجرايي جنابعالي به نظام جمهوري اسلامي در طول ساليان دراز را ناديده نمي‌گيرند. آنان معتقدند براي كسي مانند شما كه چنين ماجرايي داشته است حضور در طليعه و پيشاني اين نظام به مصلحت نيست هرچند مي‌توايد در پست‌هاي ديگري كه نياز به رأي اعتماد مجلس نيست، به خدمت خود ادامه دهد. آنان هيچ كينه‌اي در خود نسبت به جنابعالي احساس نمي‌كنند و جز خيرخواهي براي شما و دولت و اصولگرايان و نظام جمهوري اسلامي چيزي در دل ندارند.

اميدوارم در اين شرايط حساس مستقلا و بدون توجه به منافع افراد و گروه‌ها تصميمي را اتخاذ فرماييد كه موجب رضاي خداي متعال و مردم شريف ايران باشد.

براي شما آرزوي توفيق بيشتر دارم.